KENDİMDEN UZAKTA

       KENDİMDEN UZAKTA

   

       İçimden  insanlar geçer benim.Herbiri bir yol bulmaya çalışırlar içimden geçerken ama bulamazlar. Ben kimseye yol değilim.

     Buna hiçbir zaman anlam veremez ve anlayamasalar da duygularını, düşüncelerini, hayallerini, korkularını umutlarını, savaşlarını, acılarını, sevinçlerini, hayatlarını anlatmaya çalışırlar her şeye rağmen. İnsan olarak var olmak; bazen sevindirir , bazen utandırır beni. Çoğu kez yeniden başka bir varlık olarak yaşamayı dilerken bulurum kendimi.

        İyi ya da kötü değilim, kırgın ya da mutlu da. Sanırım öğrendim bütün labirentlerini hayatın. Hayatın labirentlerinde dolaşan bir insan ile bir laboratuvar faresi arasında ne fark var? Cevap peynir dostum, labirentin ta kendisi.Hayır tokum, teşekkür ederim.  Çıkışa kadar eşlik edip, "Yine bekleriz."demenize gerek yok. Yolu kendim bulabilirim.

      İçimden insanlar geçer benim.Her biri bir yol bulmaya çalışırlar içimden geçerken ama bulamazlar, ben kimseye yol değilim.


                                           MELTEM ÖZ